Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008
Το Νόμπελ Ειρήνης στον Μάρτι Αχτισάαρι
Επί τρεις δεκαετίες προσπαθούσε να φέρει την ειρήνη από τη Ναμίμπια έως τα Βαλκάνια. Πέρυσι ως μεσολαβητής των Ηνωμένων Εθνών, έβαλε την προσωπική του σφραγίδα στο ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο. Ο Φινλανδός πρώην πρόεδρος της χώρας του, Μάρτι Αχτισάαρι, τιμάται με το Νόμπελ Ειρήνης 2008.
Δίνοντας έμφαση στην ειρηνευτική συμφωνία του 2005 μεταξύ της κυβέρνησης της Ινδονησίας και των ανταρτών της επαρχίας Ατσέχ, η Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ απένειμε την ύψιστη τιμητική διάκριση στον Μάρτι Αχτισάαρι ανάμεσα σε 197 υποψηφίους "για τις σημαντικές προσπάθειές του, σε πολλές ηπείρους και σε διάστημα μεγαλύτερο των τριών δεκαετιών, για την επίλυση διεθνών συγκρούσεων".
Η μακρά θητεία του Μάρτι Αχτισάαρι στη διεθνή μεσολάβηση συνέβαλε, σύμφωνα με την Επιτροπή των βραβείων Νόμπελ Ειρήνης "σε έναν πιο ειρηνικό κόσμο και στην αδελφοσύνη μεταξύ των εθνών στο πνεύμα του Αλφρεντ Νόμπελ".
O Φινλανδός Μάρτι Αχτισάαρι, δήλωσε χαρούμενος για το γεγονός, ενώ δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει την Νορβηγική Επιτροπή των βραβείων Νόμπελ Ειρήνης. Μιλώντας στο νορβηγικό τηλεοπτικό δίκτυο NRK, δήλωσε ότι εκτιμά πως η πιο σημαντική του δράση ήταν υπέρ της πορείας της Ναμίμπιας προς την ανεξαρτησία, "Αναμφισβήτητα, η Ναμίμπια ήταν το πιο σημαντικό μου έργο, γιατί διήρκεσε και για εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα". Συμπλήρωσε ότι η ειρηνευτική συμφωνία ανάμεσα στην κυβέρνηση της Ινδονησίας και τους αυτονόμιστες του Κινήματος Ατσέχ, όπως και η ανεξαρτησία του Κοσόβου, ήταν εξίσου σημαντικές κινήσεις.
Όσον αφορά τα χρήματα του βραβείου, ο Ατχισάαρι δήλωσε ότι θα τα διαθέσει στην Πρωτοβουλία για την Διαχείριση Κρίσεων (CMI), της οποίας είναι επικεφαλής. Τόσο η πρόεδρος της Φινλανδίας Τάρια Χαλόνεν, όσο και ο πρωθυπουργός Μάτι Βανχάνεν συνεχάρησαν τον Αχτισάαρι, τον πρώτο Φινλανδό νικητή βραβείου Νόμπελ Ειρήνης.
O Mάρτι Όιβα Καλέβι Αχτισάαρι γεννήθηκε το 1937, σπούδασε δάσκαλος ενώ από το 1957 εργάστηκε στο υπουργείο Εξωτερικών της Φινλανδίας.
Το 1973 διορίστηκε πρεσβευτής της Φινλανδίας στην Τανζανία, τη Ζάμπια, τη Σομαλία και τη Μοζαμβίκη. Από το 1973 προσπαθούσε να επιτύχει την ανεξαρτησία της Ναμίμπια. Το διάστημα 1977-1981 υπηρέτησε ως Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τη Ναμίμπια, παρόλο που η κυβέρνηση της Νοτίου Αφρικής δεν του αναγνώριζε αυτές του τις αρμοδιότητες. Τελικώς η προσπάθειά του, για την ανεξαρτησία της Ναμιμπία, συνεχίστηκε μέχρι το 1990 και την οριστική λύση του θέματος.
Το 1994 εκλέχτηκε πρόεδρος της Φινλανδίας, αποδεχόμενο πρόταση του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της χώρας. Με τη λήξη της προεδρικής του θητείας, επέστρεψε στην ενεργό διπλωματία, ενώ το 2000 διορίστηκε από τη βρετανική κυβέρνηση στην Επιτροπή που θα επικύρωνε αφοπλισμό του ΙΡΑ. To 2005 τέθηκε επικεφαλής των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων των ανταρτών του κινήματος Ατσέχ και της κυβέρνησης της Ινδονησίας, ενώ το 2005, ο ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν διόρισε τον Αχτισάρι ειδικό απεσταλμένο για το θέμα του Κοσσυφοπεδίου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου