Πιστεύω εις έναν φραπέ, αφρώδη, παντοκράτορα, ρουφηχτόν εκ καλάμου σπαστής, εις στομάχους πάντων ερριμένον. Και εις ένα αφρόγαλα, λευκόν, πηχτόν, του καφέ συνοδό, και λιπογενές το ίδιο δια τον καφέ ποιηθέντα προπάντων καπουτσίνο. Milk εκ βοδώς, αφρόν αληθινόν, εκ μιξερός ηλεκτρικού χτυπηθέντα, ου γεννηθέντα, ομοχρήσιμου του φραπέ δι ου το μάτι ορθάνοιξε. Τον δι ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν εργασία φυτροθέντα εν καφεοδένδρων και μαζευθέντα εξ αρρένος εργάτου και αγοράσθη εξ εταιρείας και εσυσκευάσθηκε. Αγορασθέντα τε υπό ημών εντός μικρής σακουλίτσας ή κουτιού ή βαζακίου . Και ετοιμάσθη τας πρώτας ώρας κατά τας πρωινάς. Και εισέπεσε εντός ποτήριου και ζαχαρώθηκε εκ κουταλιάς του γλυκού. Και πάλιν άφρισε μετά δόξης τσίτα κάνων κοιμητούς ώστε χουζουρίου έλθη τέλος . Και εις το ρεύμα το πάγιον, το χρήσιμον, το μιξεροκινόν, το εκ της ΔΕΗ(ς) επαραγόμενον το συν ψυγείου και θηκών συνεργαζόμενο ώστε παρασκευαζόμενο, παγακίων και υδάτων ψυχρών. Εις μίαν, καφετέριαν, ομαδική και φιλική φραπεδοποσίαν. Ομολογώ εν τσίμπημα εις μπισκότου εκ του μπολ. Πρσοδοκώ τασάκι καθαρό. Και να είναι η ζάχαρη λιωμένη .
Αμήν
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στη maka-tou για την προσφορά της
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου